بخش نخست:
قالَ اللَهُ الْحکیمُ فی کِتابِهِ الْکَریم:
إِنَّ هَـٰذَا الْقُرْءَانَ یَهْدِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَمُ وَ یُبَشِّرُ الْمُؤْمِنِینَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ الصَّـٰلِحَـٰتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا کَبِیرًا *
وَ أَنَّ الَّذِینَ لایُؤْمِنُونَ بِالٵخِرَةِ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا. (آیه نهم و دهم از سوره إسرآء: هفدهمین سوره از قرآن کریم)
«این قرآن به سوی آئینی که از هر
آئین دیگری استوارتر و اساسیتر است، جامعه بشریّت را هدایت مینماید.
و به مؤمنینی که اعمال صالحه را انجام میدهند، بشارت میدهد که: از برای ایشان مزد و پاداشی بزرگ است.
و به کسانی که به آخرت و روز جزا ایمان نمیآورند، بیم میدهد که: ما برای ایشان عذابی دردناک تهیّه و آماده ساختهایم.»
قرآن کتاب انذار و بشارت و هدایت کنندۀ به بهترین آئینهاست
با دقّت در مفاد این کریمه مبارکه، سه مطلب به دست میآید:
اوّل آنکه: قرآن مجید کتابی است که جامعه بشریّت را به محکمترین و استوارترین آئینها و روشها و مذهبها و مسلکها هدایت مینماید.
و این معنی بسیار مهمّ و شایان دقّت است.
زیرا که از زمان آدم بوالبشر تا حال، آنچه پیامبران الهی از جانب حضرت حیّ قیّوم برای ارشاد و هدایت بشر آوردهاند
و گفتهاند، و کتابهائی را که با خود نازل نمودهاند:
از دعوت به توحید و بیان حقائق، و ارشاد مردم به سرمنزل سعادت
و عبور از مراحل
تهلکه، و بیماریهای روحی و طبعی؛
و آنچه را که حکمای الهی راستین که اسلام از آنها تمجید نموده، همچون لقمان حکیم و سقراط و افلاطون و سائرین آوردهاند و بحث نموده، و کتابها نوشته و مکتبها تشکیل داده، و مدرسها بنا نموده و شاگردان اُولواالقدری به عالم انسانی تحویل دادهاند؛
و آنچه امروزه علما و دانشمندان
الهی و غیر الهی برای سعادت جامعهها در تلاش میباشند، و علوم مستقلّه به
نام جامعهشناسی و روانشناسی، و فلسفه و تحقیق در بنیادهای اخلاقی، و راه
و روش صحیح و راستین برای سعادت بشر، و زندگی نمودن در سایه آرامش و صلح
و آشتی، و تمتّع از جمیع مواهب انسانی ترتیب دادهاند؛
و دانشگاهها و دانشکدهها
را مملوّ از بحث و تحقیق وکنجکاوی نمودهاند؛ و آنچه از این به بعد در أثر تکامل
علوم بدست آورند و بحث و تحقیق کنند، و کتابها بنویسند و فلاسفهای نوین به
عالم ارائه دهند، و در سر میزهای گرد و یا بیضی و یا مستطیل و یا مسدّس و ذوزنقه
بنشینند، و به آسمان پرواز کنند و کره مرّیخ و زهره و عطارد را هم تسخیر کنند،
و بخواهند عالیترین برنامه را برای سعادت و ارتقاء طرحریزی کنند،
با تمام این
زمینه وسیع و گسترده، و این وسعتِ دیدار به آئینهای آسمانی و زمینی، معذلک
قرآن، آری همین قرآنی که ما در جیب خود میگذاریم و قرائت میکنیم، از همۀ
این آئینها و طرحها و مسلکها و قانونها، قویمتر و استوارتر و اصیلتر و پسندیدهتر،
جامعه بشریّت را به صلاح کلّی و سعادت مطلق، و زندگی پاک و پربهره، و عیش
گوارا هدایت و رهبری مینماید.
و این بسیار مطلب مهمّی است که این آیه، امروز هم در رادیوهای ممالک اسلام و کفر خوانده میشود، و علناً اظهار میدارد که برنامه او عالیترین برنامهها، و ارشاد و ارائۀ طریق او استوارترین طُرق است؛
و اگر مردم دنیا از سیاه و سپید و زرد و سرخ، و شمالی و جنوبی و شرقی و غربی، و کوهی و بیابانی و دریائی و هوائی، همه و همه جمع شوند و در آداب و رسوم و مرام و عقیده، و منهاج زندگی و روش معیشت، و تمتّع از راقیترین راهی که در جلوی پای خود گذاردهاند مطالعه کنند،
و آنرا با احکام قرآن از کسب و تجارت و نکاح
و عبادت و صلوة و صوم و حجّ و جهاد، و دستورات توحیدی و بیانات عرفانی و مواعظ
اخلاقی و فرامین عملی مقایسه نمایند، خواهند دید که:
اسلام بسیار بسیار برتر و بالاتر و عالیتر و راقیتر است. قرآن در راهی نزدیکتر و سریعتر و آسانتر بشر را به تکامل انسانی خود میرساند؛ و در به فعلیّت در آوردن قوا و استعدادهای نهفته، أساسیتر و محکمتر و اصولیتر گام بر میدارد.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
دوّم آنکه: مؤمنان و گروندگان بحضرت ربوبیّت، و معترفان به رسالت و مُقرّان به ولایت را بشارت میدهد که: در اثر کنکاش عملی و جدّیّت و سعی و کوشش کرداری و رفتاری خود، برای وصول به نتیجه رابحه و رستگاری و نجات از هواجس نفسانی، و فوز به درجات عالیه و مقامات سامیه، خداوند منّان اجر و مزد بزرگی برای آنها معیّن فرموده است. و بنابراین، قرآن کتاب بشارت و امید، و شادی و خرّمی و کامیابی است.
---------------------------------------------------------------
سوّم آنکه:
به منکران خدا و رسالت و ولایت که در نتیجه، انکار آخرت و روز پاداش و جزاست بیم و دهشت میدهد که:
برای آنها عذاب دردناک و ناگواری در پیآمد عدم ایمانشان خواهد بود. و بنابراین،
قرآن کتاب هشدار و بیدار باش و انذار و بهوش باش است.
هم کتاب امید و بشارت است و هم کتاب بیم و دهشت
؛ در عین آنکه برنامه خود را در حرکت بنیآدم، قویمترین برنامهها، برای وصول به راستینترین آئینها، و درستترین منهجها و مرامها به شمار میآورد. از جمله آیاتی که بر سُبُل سلام رهبری دارد، این کریمه است:
یَـٰـٓأیُّهَا النَّبِیُ إِذَا جَآءَکَ الْمُؤْمِنَـٰتُ یُبَایِعْنَکَ عَلَیٓ أَن لایُشْرِکْنَ بِاللَهِ شَیْئًا وَ لایَسْرِقْنَ وَ لیَزْنِینَ وَ لایَقْتُلْنَ أَوْلَـٰدَهُنَّ وَ لایَأْتِینَ بِبُهْتَـٰنٍ یَفْتَرِینَهُ و بَیْنَ أَیْدِیهِنَّ وَ أَرْجُلِهِنَّ وَ لایَعْصِینَکَ فِی مَعْرُوفٍ فَبَایِعْهُنَّ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللَهَ إِنَّ اللَهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ.[1]
«ای پیغمبر اگر زنان مؤمنه حضور تو آمدند، و با تو بیعت کردند بر اینکه بهیچ وجه چیزی را شریک خدا قرار ندهند و دزدی نکنند و زنا ننمایند و اولاد خود را نکشند و چیزی را که در میان دو دست و پای خود پروردهاند، به دروغ و بهتان به شوهر خود نبندند (بچّهای را که از نطفه دیگری زائیدهاند، به مرد خود نسبت ندهند و فرزند وی نخوانند) و در امر معروف و پسندیده، مخالفت ترا ننمایند، در این صورت و با وجود این شرائط با آنها بیعت کن؛ و برای آنها از خداوند طلب آمرزش و غفران بنما ! زیرا که حقّاً خداوند آمرزنده و مهربان است.» این آیات، بعد از فتح مکّه نازل شد و رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم از جمعی از زنانی که آمده بودند، با این شرائط قبول بیعت کردند.
داستان بیعت زنان با پیغمبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم در مکّه
ادامه دارد ................................................
-
کتاب (کاهش جمعیت ضربه سهمگین بر پیکر مسلمین تالیف علامه طهرانی